immeritum

immeritum
immeritum, i, n. innocence.    - immerito meo, Plaut. : (me faire mourir) injustement, sans que je l'aie mérité.    - haud immerito, Lucr. : avec raison.
* * *
immeritum, i, n. innocence.    - immerito meo, Plaut. : (me faire mourir) injustement, sans que je l'aie mérité.    - haud immerito, Lucr. : avec raison.
* * *
    Immeritum, immeriti, penul. corr. n. g. Substantiuum. Plaut. Cur tu immerito meo me morti dedere optas? Pourquoy me veuls tu faire mourir, sans que je l'aye deservi?

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”